Ямарваа нэгэн бүтээл гэдэг хүний оюун ухаанаас урган гарахдаа тухайн хүний сэтгэл зүрхний чинадад байсан гэрэл гэгээ, уй гуниг хийгээд сэтгэл хөлдөл гээд хүний эмзэгхэн хөндүүрт байж болох бүхнийг аван гардаг гэж би боддог. Иймээс ч аливаа нэгэн бүтээл хийж байгаа хүн, уран бүтээлчийг би хайрладаг, Түүнийг бас азтай гэж боддог. Учир нь сайн муу алин боловч сэтгэлийн хөдлөлөө шар айрагны мухлагт биш, шөнө дундын гудамжинд нударган зодооны дунд биш, бүтээлээрээ тайлж байгаа тэр эрхэм азтай. Иймээс л хэний ч бай эрхэм таны ч бай сэтгэл зүрхний гүнээс гарсан юм бүхэн үнэтэй. Бүтээлийг үнэлдэггүй цаг үед амьдарч байгаадаа, хүнийг хайрладаггүй нийгэмд өөрөө ч, үр хүүхдээ ч өсгөж байгаадаа гутрах юун. Нэгэн цагт Ороосын яруу найрагч Цветаева "-Бичицгээ....харагдаж байгаа бүхий л зүйлийнхээ тухай, хана туурга хаа сайгүй бичицгээ" хэмээн уулга алдан хэлсэн байдаг. Амьдрал угаасаа л ийм шаналах хэрэггүй....Энд тавьсан нийтлэлүүд хийгээд шүлгүүд минь түүгээр ч зогсохгүй өөрийн бус бусдийн хөдөлмөр шингэсэн гэрэл зургууд, уран зургуудыг ч сэтгэл зүрхнийхээ гүнээс танд зориуллаа. Таны энэ агшны сэтгэгдэлд нийцэх болтугай.
Яг ийм л эрх чөлөөгүйг
Яасан их хүснэ вэ,
Хөл гар минь миний аясаар хөдлөнө
Хөлийн дор хөглөрөх нь эрх чөлөө
Амандаа орсныг дураараа ярих би дуртай
Аз жаргалыг чөлөөтэй байхын нэр гэдэгт итгэдэг
Амьдрал минь бусдын эрхшээлээс хол байхад
би дуртай
Анд дайснаа ялгахгүй тэврэн угтах тэнхэл надад бий
Гадаа жиргэх бээрсэн болжморыг би өрөвддөг
Галруу гараа дүрээд хашрах бяцрхан жаалд
атаархдаг
Дурлаж дурлуулж зүрхээ сийчүүлсэн найрагч андаа
би хайрладаг
Дутуу нойртой ч өглөөг өөрийнхөөрөө угтдаг
Энэ л амьдрал эрх чөлөөнд би дуртай ч
Яг ийм л эрх чөлөөгүйг
Яасан их хүсээ вэ?
Зоргоор тэмүүлэх хүлэг морин хазаарын аясаар
номхрох шиг
Зүгээр л ярьж суусан анд минь гэнэт гэрлүүгээ
яаран одох шиг
Яг ийм л эрх чөлөөг
Яасан их хүсч байгаа вэ?
Labels: Сансрын салхины шүлэгүүд