Monday, October 26, 2009

Амлая чамайг би хайрлахаа болино

Аз жаргалын мөнгөн шувууд зүрхнээс минь

нисэхээ болино

Өөрийг чинь хайрласан олон олон өдрүүд

Өчигдөртэй минь хамт номын тавиур дээр үлдэнэ

Харцаа гудайлган дэмий зовох хэрэггүй

Халширч бас үгээ зөөх хэрэггүй

Болохгүй юм ирэхгүй л жамаар
Бодлоос чинь би саринаж байгаагаа мэдэрч байна

Өнгөт орчлонгийн түмэн өнгөн дундаас

Өөрийн минь өнгийг харахаа больж байгааг чинь

анзаарч байна

Юу дутсан гэгээн амьдрал вэ…

Ердөө л чиний нэрийг мартачхая

Амлая чамд би дурлахаа болино

Алтан мөнгөн гижигнүүд зүрхний минь ховдолоос

нисэхээ болино

Хамтдаа өнгөрүүлсэн тэр л дурсамжуудаа

шүлэг болгоод

Хааж орхиноо би номын тавиур дээрээ

Ичихгүй зовохгүй бүхэн хаа сайгүй

Энд ч тэнд ч нүүрлэж л байдаг хойно доо

Өнгөрсөн бүхэнд харамсал илэрхийлэн

Өөдөөс минь толгой гудайх хэрэггүй ээ

Бүтэхгүй юм болохгүй л жамаар

Би чиний л зүрхнээс нисч байгаагаа мэдэрч байна……

0 Comments:

Post a Comment