Ямарваа нэгэн бүтээл гэдэг хүний оюун ухаанаас урган гарахдаа тухайн хүний сэтгэл зүрхний чинадад байсан гэрэл гэгээ, уй гуниг хийгээд сэтгэл хөлдөл гээд хүний эмзэгхэн хөндүүрт байж болох бүхнийг аван гардаг гэж би боддог. Иймээс ч аливаа нэгэн бүтээл хийж байгаа хүн, уран бүтээлчийг би хайрладаг, Түүнийг бас азтай гэж боддог. Учир нь сайн муу алин боловч сэтгэлийн хөдлөлөө шар айрагны мухлагт биш, шөнө дундын гудамжинд нударган зодооны дунд биш, бүтээлээрээ тайлж байгаа тэр эрхэм азтай. Иймээс л хэний ч бай эрхэм таны ч бай сэтгэл зүрхний гүнээс гарсан юм бүхэн үнэтэй. Бүтээлийг үнэлдэггүй цаг үед амьдарч байгаадаа, хүнийг хайрладаггүй нийгэмд өөрөө ч, үр хүүхдээ ч өсгөж байгаадаа гутрах юун. Нэгэн цагт Ороосын яруу найрагч Цветаева "-Бичицгээ....харагдаж байгаа бүхий л зүйлийнхээ тухай, хана туурга хаа сайгүй бичицгээ" хэмээн уулга алдан хэлсэн байдаг. Амьдрал угаасаа л ийм шаналах хэрэггүй....Энд тавьсан нийтлэлүүд хийгээд шүлгүүд минь түүгээр ч зогсохгүй өөрийн бус бусдийн хөдөлмөр шингэсэн гэрэл зургууд, уран зургуудыг ч сэтгэл зүрхнийхээ гүнээс танд зориуллаа. Таны энэ агшны сэтгэгдэлд нийцэх болтугай.
Тэнгэр бурхан минь
Тэгэхэд би сүүлийн удаа уйлсан
Тув тунгалаг яг л зуний өглөөний шүүдэр шиг
Тийм л нулимс эрх чөлөө шиг урссан
Үнэн гэвэл энэ далайн ус шиг шорвог
Үзэн ядалт минь хөөсрөх их давалгаа нь юм
Өнөө тэгэхэд нулимс ч үгүй нүдээр
Өтгөн шаргал үүрийн гэгээг ширтэнэ
Урд шөнийн зүүдэнд нулимс тэр минь ирж
Чичирхийлсэн хоолойгоор аргадан байж гуйхдаа
Чиний зовлон дэндүү их
Чиний зовлонгоор урсаж барахгүй нь
Чиний нүднээс ахиж урсахгүй гэсэн
Өнөө тэгээд л нулимс ч үгүй нүдээр
Өтгөн шаргал үүрийн гэгээг шигтэн зогсоно
Labels: Сансрын салхины шүлэгүүд