Ямарваа нэгэн бүтээл гэдэг хүний оюун ухаанаас урган гарахдаа тухайн хүний сэтгэл зүрхний чинадад байсан гэрэл гэгээ, уй гуниг хийгээд сэтгэл хөлдөл гээд хүний эмзэгхэн хөндүүрт байж болох бүхнийг аван гардаг гэж би боддог. Иймээс ч аливаа нэгэн бүтээл хийж байгаа хүн, уран бүтээлчийг би хайрладаг, Түүнийг бас азтай гэж боддог. Учир нь сайн муу алин боловч сэтгэлийн хөдлөлөө шар айрагны мухлагт биш, шөнө дундын гудамжинд нударган зодооны дунд биш, бүтээлээрээ тайлж байгаа тэр эрхэм азтай. Иймээс л хэний ч бай эрхэм таны ч бай сэтгэл зүрхний гүнээс гарсан юм бүхэн үнэтэй. Бүтээлийг үнэлдэггүй цаг үед амьдарч байгаадаа, хүнийг хайрладаггүй нийгэмд өөрөө ч, үр хүүхдээ ч өсгөж байгаадаа гутрах юун. Нэгэн цагт Ороосын яруу найрагч Цветаева "-Бичицгээ....харагдаж байгаа бүхий л зүйлийнхээ тухай, хана туурга хаа сайгүй бичицгээ" хэмээн уулга алдан хэлсэн байдаг. Амьдрал угаасаа л ийм шаналах хэрэггүй....Энд тавьсан нийтлэлүүд хийгээд шүлгүүд минь түүгээр ч зогсохгүй өөрийн бус бусдийн хөдөлмөр шингэсэн гэрэл зургууд, уран зургуудыг ч сэтгэл зүрхнийхээ гүнээс танд зориуллаа. Таны энэ агшны сэтгэгдэлд нийцэх болтугай.
Амьдралаасаа нэгнийг алдах нь
Ай юутай аймшигтай…
Анд минь байя гэж яаж чи хэлж зүрхэлнэв…
Урин дулаахан гэрт тухлах
Уртын урт замаас буцаад
Хааяахан хаалга тогшин ирэх
Халамцуу яваад шараа тайлуулах
анд минь байж чи чадлаа ч
Үглэж зэмлэж үүдээрээ угтах
Үнэндээ таньдаг хүн шигээ
Үгүй дээ дотно анд шигээ чамайг би харах уу…
Навч бүхэн нь хагдарч буй мод шиг
гуниг байна яг одоо
Намар өөрөө л өвлийг авч ирдэг шиг
шог байна яг одоо
Үндэс бүхнээрээ түрэн ургах
Өөрийн чинь төлөө түшин босох
Өө тэгээд хавраар дэлгэрэх
Өөрөө л би чинийх байя гэсийм
Labels: Сансрын салхины шүлэгүүд