Ямарваа нэгэн бүтээл гэдэг хүний оюун ухаанаас урган гарахдаа тухайн хүний сэтгэл зүрхний чинадад байсан гэрэл гэгээ, уй гуниг хийгээд сэтгэл хөлдөл гээд хүний эмзэгхэн хөндүүрт байж болох бүхнийг аван гардаг гэж би боддог. Иймээс ч аливаа нэгэн бүтээл хийж байгаа хүн, уран бүтээлчийг би хайрладаг, Түүнийг бас азтай гэж боддог. Учир нь сайн муу алин боловч сэтгэлийн хөдлөлөө шар айрагны мухлагт биш, шөнө дундын гудамжинд нударган зодооны дунд биш, бүтээлээрээ тайлж байгаа тэр эрхэм азтай. Иймээс л хэний ч бай эрхэм таны ч бай сэтгэл зүрхний гүнээс гарсан юм бүхэн үнэтэй. Бүтээлийг үнэлдэггүй цаг үед амьдарч байгаадаа, хүнийг хайрладаггүй нийгэмд өөрөө ч, үр хүүхдээ ч өсгөж байгаадаа гутрах юун. Нэгэн цагт Ороосын яруу найрагч Цветаева "-Бичицгээ....харагдаж байгаа бүхий л зүйлийнхээ тухай, хана туурга хаа сайгүй бичицгээ" хэмээн уулга алдан хэлсэн байдаг. Амьдрал угаасаа л ийм шаналах хэрэггүй....Энд тавьсан нийтлэлүүд хийгээд шүлгүүд минь түүгээр ч зогсохгүй өөрийн бус бусдийн хөдөлмөр шингэсэн гэрэл зургууд, уран зургуудыг ч сэтгэл зүрхнийхээ гүнээс танд зориуллаа. Таны энэ агшны сэтгэгдэлд нийцэх болтугай.
Хананд…ширээнд …
Хайр чиний гаранд…
Хаа сайгүй тэмтрэгдэм тэр аялгуу
Танилцаж нөхөрлөм, тайвширч нозоором
Тамирдам тэр аялгуу
Гайхалтай нь, тэр хаа сайгүй.
Гадаа асгарах бороонд
Ганцхан хормын үнсэлтэнд
Ингээд өөдөөс минь харах нүдэнд
Инээд, тамхи зуух урууланд
Яарч, бугуйгаа харах агшинд чинь
Ямар үл мэдэгхэн эгшиглэнэ вэ.
Нэгэн хэмнэлээр эргэх вальсын талбай юм тэр
Нэр нь таньдаг хүн шиг аялгуу юм тэр
Цагаа хар, дахиад хар
Цохилж байна уу?
Яг л дундаа бяцхан зогсолт
Яг л дундаа бяцхан хүлээлтийг агуулж байна уу?
Бүр сайн хар, цагаа хар
Би тэр агшин хормын ямар үнийг мэднэ…
Гараас минь атгаач, цохилох зүү нь больё хоёулаа
Ганцхан агшин вальсын талбайд бүжье.
Хананд… ширээнд…
Хайр чиний бугуйнд…
Хаа сайгүй тэмтрэгдэм тэр аялгуу ……..
Labels: Сансрын салхины шүлэгүүд