Saturday, October 24, 2009

Монолог

Хар багийн минь
Хачин их мөрөөдөл тэр минь
Хайр сэтгэлийн аймшигт бэлгээ илгээсэн
Хаашаа би зугтах вэ
Өглөөнөөс хайш үглэн дуулах нь
Өнөөх л хайрын тухай
Хэнд ч дурлахгүй
Хэнийг ч хайрлахгүй
Хэний ч болзоонд ахин очихгүй
Залуу насаа би үзэн ядна
Заналт дайсан минь мэт үзэн ядна
Хачин ихээр догдолно
Хайртай эсвэл үгүй
Хаашаа би зугтах вэ
Тэнгисийн тэртээд очих уу
Тэнд нам гүм
Тийм нам гүм байхад би дуртай
Үгүй ээ аймшигтай
Үелзэх давалгаа нь дэндүү их
Үүрээр тэр далайн дун болон исгэрч
Үдшээр давалгаа болон ирвэл яана
Уулын оройд гарах уу
Ус голоосоо ч хол
Угаасаа ч би давалгаанд дургүй
Үгүй ээ тэр аймшигтай
Үелзэх давалгаа нь дэндүү их
Үүл хөлөглөн ирвэл яана
Тэгээд ч
Тийм дээр тэнгэрт ойрхон байж тэвчихгүй нь
Хар багын хачин их мөрөөдөл тэр минь
Хайр сэтгэлийн аймшигт бэлэгээ илгээсэн
Хаашаа би зугтах вэ

0 Comments:

Post a Comment