Ямарваа нэгэн бүтээл гэдэг хүний оюун ухаанаас урган гарахдаа тухайн хүний сэтгэл зүрхний чинадад байсан гэрэл гэгээ, уй гуниг хийгээд сэтгэл хөлдөл гээд хүний эмзэгхэн хөндүүрт байж болох бүхнийг аван гардаг гэж би боддог. Иймээс ч аливаа нэгэн бүтээл хийж байгаа хүн, уран бүтээлчийг би хайрладаг, Түүнийг бас азтай гэж боддог. Учир нь сайн муу алин боловч сэтгэлийн хөдлөлөө шар айрагны мухлагт биш, шөнө дундын гудамжинд нударган зодооны дунд биш, бүтээлээрээ тайлж байгаа тэр эрхэм азтай. Иймээс л хэний ч бай эрхэм таны ч бай сэтгэл зүрхний гүнээс гарсан юм бүхэн үнэтэй. Бүтээлийг үнэлдэггүй цаг үед амьдарч байгаадаа, хүнийг хайрладаггүй нийгэмд өөрөө ч, үр хүүхдээ ч өсгөж байгаадаа гутрах юун. Нэгэн цагт Ороосын яруу найрагч Цветаева "-Бичицгээ....харагдаж байгаа бүхий л зүйлийнхээ тухай, хана туурга хаа сайгүй бичицгээ" хэмээн уулга алдан хэлсэн байдаг. Амьдрал угаасаа л ийм шаналах хэрэггүй....Энд тавьсан нийтлэлүүд хийгээд шүлгүүд минь түүгээр ч зогсохгүй өөрийн бус бусдийн хөдөлмөр шингэсэн гэрэл зургууд, уран зургуудыг ч сэтгэл зүрхнийхээ гүнээс танд зориуллаа. Таны энэ агшны сэтгэгдэлд нийцэх болтугай.
Уйт намрын зүсэр бороо урсана
Урсгалд нь би гэзэг үсээ норгоно
Улам ширүүснэ
Урсах хагацлаар нь би нүүрээ угаана
Нүдээ анина
Шивэрнэ шивнээн бүхнийг чагнан чагнана
Улам ширүүснэ
Урсах хагцалаар нь би нүүрээ угаана
нүдээ анина
Тас харанхуй
Таны хархан нүд шиг тэнэг харанхуй
Уйтгарт харц, ганцхан үнсэлт
Учралын харуусал, харууслын учрал
Хөнгөхөөн гуниг, намрын гуниг
Хүсэл хайрын чинь тухай
Залуу насыг чинь мөнхөртөл дууллаа
Залхталаа дууллаа
Түнэр харанхуй
Түлэгдэж дуусан гал шиг харанхуйд
Шатчих гээд урсчих гээд
Үгүй ээ би харахыг хүсэхгүй
Үүд хаалгыг чинь тогшихыг хүсэхгүй
Тас харанхуй,
Таны хархан нүд шиг тэнэг харанхуйн дундуур
Таг чигтээн одсон танил гийчин шиг
Таавар чимээ сураг ажиг шиг амьдрахыг хүснэ
Хаалга үүд хана туурга
Хаа сайгүй нүсэр харанхуй
Нүх шиг харанхуй
Гэтэл хаа нэгтээ гэрэл асна
Гэгэн өдөр ахин ирнэ
Labels: Сансрын салхины шүлэгүүд