Sunday, April 10, 2011

Шөнийн цагаар хотынхон ихэнхдээ унтаж байдаг. Амгалан тайван байдлыг саринуулан хаа нэг согтуу хүн хашиграх, машины сигналдах чимээ л орчны аниргүйг эвдэнэ. Гудамжны буланд өнгө өнгийн гэрлээр солонгорох нэгэн газар харагдах нь хотынхныг гүйцэд унтаагүй байгааг илтгэх мэт. Энд хэдий шөнө болсон ч хүн олонтой. Уушын газрын ширээ бүр хүнтэй байх бөгөөд цөөн хэдэн үйлчлэгч бүсгүйчүүд ийш тийш гүйж олон янзын зан авиртай үйлчлүүлэгчдийн ая тавыг олох гэж хирдээ л сандарна. Энэ үеээр гадаах хаалга хүчтэй савагдан хаалганы хажуугийн ширээнд сууж байсан залуу тэр зүг гүйхээрээ гараад явчихлаа. Зэрэглдээх ширээнд сууж байсан намхан туранхай залуу хажуудаа сууж байгаа хүний мөрөн дээгүүр өнгийн араас нь харсаар хоцорлоо. Хэсэг хугацааны дараа ширээ хүнгүй болсоныг мэдсэн үйлчлэгч бүсгүй сандран
- Энд байсан хүнийг харсан уу?
Хэн ч хариу хэлсэнгүй. Зэргэлдээх ширээний залуу босон хаалгаар гадагш гарч хэсэг удсанаа буцан орж ирээд....

;;